Vandaag lees ik via de Android App - YouVersion - het leesrooster en dat betekent Jozua 3. Het is meer een doortocht dan een overtocht. Er is namelijk geen brug. De bedoeling is dat het hele volk Israel de Jordaan overgaat maar dat lijkt niet mogelijk. De rivier zit ertussen. God spreekt dat de priesters hun voeten in het water moeten zetten en ze de overtocht gewoon moeten aanvangen en dat de wateren dan vanzelf gescheiden zullen worden en de doortocht mogelijk zal blijken. Geloof is nodig. Maar ook moed. Daar sta ik even bij stil vandaag. Denk aan hoe ik begonnen ben als ZZP'er en met concept dewebmeester.nl (Spiderman Webdesign), in een poging om voldoende te verdienen om mijn gezin te onderhouden. We leefden in een vreemde situatie, half in Kroatie, half in Nederland en ik kon dus niet "gewoon" in loondienst. Starten als ZZP'er leek de enige brug. Maar ik zat zo wel enkele maanden zonder inkomsten. Soms verzweeg ik voor mijn vrouw hoe slecht we er voorstonden en ik ben zelfs een keer babyvoeding gaan kopen terwijl ik echt helemaal de bodem van het "rood staan" had bereikt. Maar er was babyvoeding nodig voor ons dochtertje en ik ging in geloof (of in vreze en beven......) naar de winkel. De rivier stopte even met stromen en ik bleek toch nog 10 euro te kunnen pinnnen.
Maar ik heb vooral het starten als ZZP'er beleefd als "stappen op het water". De wateren zijn open gegaan en ik loop nu rustig heen en weer over de bodem van de rivier. Ja, ik zie de wateren links en rechts van me maar ik spoel niet weg. Het uitstappen in geloof is een heel belangrijk onderdeel van het leven. Het is goed als kinderen en jongeren daar op vroege leeftijd bekend mee worden gemaakt. Dat hoeft niet op een heel geestelijke manier. Kinderen en jongeren kennen onzekerheid. Die onzekerheid moeten ze leren ontdekken en leren benoemen. Vervolgens mogen we hen leren om geloof te vinden. Maar dat is niet genoeg. Dat geloof moet houvast geven om uit te stappen. Ik denk hierbij vooral aan de kinderen en jongeren in Kroatie en uit Bosnie waar we veel mee werken. Ongeloof en neerslachtigheid heeft de overhand. "Dat kan ik niet", "dat is niet voor mij", "ik vind toch geen werk" enzovoorts. Het verhaal van Jozua en de doortocht door de Jordaan is een mooi uitgangspunt om hen te helpen daar anders mee om te gaan. Maar dan moeten we als volwassenen wel eerst zelf de voorbeelden uit ons eigen leven weten te benoemen. Tieners willen eerlijkheid en zoeken hartstochtelijk naar voorbeelden. Stapt u uit in geloof? Ook als de omstandigheden tegen u spreken? Heeft u dat gedaan? Dan mag u een voorbeeld zijn en kinderen en tieners insprireren om hetzelfde te gaan doen.
Groeten, Meindert